Kenapa no title? Sebab no words can describe the things that passed.
Sy ada bende nk ckp dekat awk....
Em?
Sbenarnye...
Eh along. Dah bangun? Along rasa camna?
Umi bersuara
Adus. Kacau. Memang dalam mana2 cerita pun, mesti ada kekacauan!
Dan aku meminta diri untuk pergi ke cafe sebentar.
----
After 20 minutes
----
Aku kembali ke ruang kecil itu. Hanya dua katil, satu saja yang berpenghuni, Ima. Dan aku duduk di birai katil. Umi sudah hilang entah ke mana. Ima memandang aku lesu.
Pandangan itu, takkan aku lupa sampai bila2.
Ima, tadi awk nk ckp sesuatu
Eh manede..
Haa jgn wat2 lupe plak
Hmm. Yelah. Sebenarnya sy sakit
Sakit? Sakit apa?
Im, tak ramai tahu sy sakit.
Ish awk ni. Jgn la ckp macamni. Awk sakit apa? Demam?
Awk ni, demam apa smpai pengsan
Abistu?
Sy.. sy.. sakit sy kronik.
Maksud awk?
Sy.. mungkin mati tak lama lagi.
Awk jgn main2.
Im, sy serius.
mata Ima mula bergenang
Awk. Kenapa ni?
Sy kanser Im
Dan ketika itu juga, air mata mula mengalir perlahan
Kanser?
Ye. Sy dah lama kanser
Tapi.. Kenapa awk tak pernah beritahu sy?
Sy xnk susahkan awk
Tapi kan kita pernah berjanji tiada rahsia antara kita
bentak aku
Im, awk xfhm. Sy sygkan awk. Sy xnk awk tahu sy macamni.
Awk..
Im, dengar sy ckp dlu.
Hm..
Masa mula2 kenal awk, sy memang nak bagitau kat awk. Tapi awk baik sgt dekat sy. Awk slalu buat sy ketawa. Sy xnk sebab sakit sy ni, sume tu hilang
Tapi awk
Sy xhabis lagi. Sy cume nak awk syg sy sbb awk benar2 syg kat sy. Bukan sebab kasihan atas sakit sy. Jadi sy terpaksa simpan rahsia ini. I'm sorry
dan Ima mula menangis. Air mata kian deras.
Ima, dah2 jgn nangis. Sy xmarah pun.
Takk. Sy tahu awk mrh. I've been so stupid! I've should told you long ago!
Ima, dah. It's okay. Skrg sy dah tahu, ckup lah kan?
Im, I'm really really sorry.
It's okay.
Dan Ima memandang aku dengan wajah itu. Kesedihan. Kesakitan.
That face. I'll never forget it.
No comments:
Post a Comment